Our Workflow: een leertraject op maat. Jongeren die geen startkwalificatie kunnen behalen, volgen bij ons een maatwerktraject. Vandaag nemen we je mee met oud-leerling Zozan Ramadan. Zij is inmiddels aan de slag via een participatiebaan als keukenmedewerker, hier bij Curio isk in Bergen op Zoom.
De reis van Zozan
Zozan is een jonge Koerdische vrouw van 25. Een leeftijd waarop de meeste meiden elk weekend met hun vriendinnen op stap gaan om lol te maken. Maar Zozan vluchtte op haar 18e uit Syrië vanwege de oorlog en trouwde in Nederland met een man die haar verkeerd behandelde.
Samen met haar twee oudere zussen en hun kinderen maakte ze de gevaarlijke reis via Turkije en Griekenland. Zozan had via internet een Syrische man ontmoet die in Nederland woonde. Ze had hem nog nooit in het echt ontmoet. In Nederland trouwde ze met hem, maar al gauw bleek dat hij niet goed voor haar was. Na vijf maanden scheidde ze van hem en stond toen zwanger en zonder spullen op straat. Zozan: “Op dat moment was ik zwanger. Ik sprak geen Nederlands en in mijn telefoon zat geen simkaart. Ik had niets.” Nu is ze een alleenstaande moeder die hard werkt om voor haar kind te zorgen. Ze heeft geen tijd of geld om op stap te gaan, maar ze hoopt in de toekomst een opleiding te kunnen volgen.
Vrouwenopvang
Ze bleef daarna een week in het asielzoekerscentrum waar haar zus woonde. Daarna werd ze door de politie en de gemeente doorverwezen naar de vrouwenopvang in Leeuwarden. Zozan: “Ik woonde daar drie maanden. In het begin was ik heel verdrietig, ik at en dronk niets, ik kon alleen maar huilen. Maar daar kon ik sporten, naar school en ik kreeg psychologische hulp. Ik kreeg ook zelfverdediging. Ik werd er een ander meisje. Dat was heel goed voor me.”
Zoontje
Toen haar zus een huis kreeg, mocht Zozan bij haar wonen. Zozan beviel van een zoontje en haar zus hielp haar met de verzorging. Na een jaar kreeg ze zelf een huis. “Toen werd het moeilijker voor mij. Ik ben alleen, dus ik moet papa en mama voor hem zijn.” Zozan was gestart met de entreeopleiding in Bergen op Zoom. Maar het was lastig te combineren met de zorg voor haar zoon. “Als hij ziek was, dan kon ik niet naar mijn stage gaan.” Uiteindelijk stopte ze met haar opleiding.
Al deed ze geen opleiding meer, toch kreeg ze via Curio een mooie kans bij Curio isk (internationale schakelklas) in Bergen op Zoom, vertelt ze: “Mevrouw Nadia heeft me hierbij geholpen. Ik mocht stage komen lopen in het restaurant, ook al deed ik geen opleiding.” Jacky, de chef van het restaurant biedt haar zelf een baan aan. “Dat was voor mij heel fijn. De vakanties van deze school lopen gelijk met de vakanties van mijn zoontje.”
Make-up artist
Al is werken in de horeca niet haar droomberoep, voor Zozan is het een goed begin: “Ik wil make-up artist worden. Ik maak mijn zussen, vriendinnen en mezelf al vaak op. Jacky zegt dat ik dan misschien een opleiding kan doen via het STAP-budget. Samen met mevrouw Nadia ga ik daarnaar kijken.” Voor Zozan wordt het wel een uitdaging, omdat ze weinig tijd heeft. Zozan: “Ik werk hier vier dagen en als ik klaar ben moet ik 45 minuten lopen, om mijn zoontje op te halen bij de bso, want ik heb geen fiets. Daarna ga ik meteen voor hem koken. Als hij naar bed gaat, dan ben ik vaak zo moe dat ik ook ga slapen.”
Leren koken
Syrische gerechten die Zozan graag kookt voor haarzelf en haar zoontje zijn gevulde druivenbladeren of molokhia, groente met kipfilet. Haar eigen moeder overleed toen Zozan 1 jaar was. Ze heeft dus leren koken van haar oudere zussen. Zozan: “In Syrië is koken heel belangrijk. Vrouwen staan elke dag uren in de keuken en maken moeilijke gerechten.” Omdat ze alleen is, kookt ze zelf liever makkelijke, snelle gerechten.